Naar aanleiding van veelgestelde vragen omtrent de regels die wij dichters onszelf opleggen bij het voordragen van poëzie, voeg ik bij deze tekst, te beschouwen als manifest, enkele criteria toe.
- Verengde vormen van dogma’s zijn welkom, maar wel zonder rijm of reden.
- Vliegenvangers — dit verstaan we onder opvallende, op het eerste zicht aantrekkelijke, maar gevaarlijke metaforen — zijn enkel daar waar nodig op te hangen.
- Muggen moeten muggen blijven, tenzij het dogmamuggen zijn, waarvoor in dat geval wordt verwezen naar punt 1 in dit manifest.
- Moord wordt vanaf heden niet meer toegestaan.
- Kannibalisme wordt getolereerd, tenzij voorafgegaan aan moord.
- Gezelligheid en andere taalkundige eenhoorns worden niet vertaald, tenzij vrij.
- Vrijheid wordt woord per woord, letter per letter exact vertaald, uitsluitend zoals het er staat en volgens de regels van de kunst.
- Kunst wordt doodgezwegen.
- Dood wordt kunst.
- Zwijgen wordt luidop vervoegd, tenzij het over kunst gaat.
- Taalspelletjes en andere spielerei zijn strafbaar.
- Rebelse acties maken de clou, tenzij er geen is.
Om dit laatste criterium — en bijgevolg het hele manifest — nader toe te lichten, stel ik de volgende vraag, met bijpassend, verhelderend antwoord:
Q: Beschrijf jezelf in drie woorden.
A: Ik ben een rebel.
– Hidde Moens
