er zijn geen verhalen meer
zoals vanouds
enkel vage verwarring
boeken op elkaar gestapeld
blad na blad na zijde
aan elkaar gelijmd
er zijn geen apen meer
zoals wij dat zijn
enkel planten die de zon zoeken
blad per blad persoon
die het nog herinnert;
sta nu op, sta op en loop
zo ver als je kan
er zijn geen benen meer
die de last kunnen dragen
enkel wielen en draaien
en vooruit in gang
uur per uur per stuur
is het er 1 te veel
er zijn geen mensen meer
die mensen kennen
zoals mensen zijn
enkel schaduw door de zon
uur per uur per cent
is het enige dat telt
– Arno Moens
DICHTATUUR 