Ik heb mensen weten vluchten
binnen beslotenheid van muren
in overgave aan geruchten.
Voorbij gleden stilte-uren,
waarlijk weggelegd voor woorden,
als onbekenden, elkaars buren.
Toen een beeld repte van moorden,
weerklonk tot mijn verbazing
dat men eigenlijk samen hoorde.
Nu marcherend door de straten,
stout scanderend: “Tous ensemble!”
Slechts een handvol luttele dagen.
– Nils Iwens
